Lütfen bekleyin.. Lütfen bekleyin..
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.
Huzeyfe, sahabe arasında cesaretiyle temayüz etti. Bedir dışında tüm muharebelere iştirak ederek kahramanca mücadele sergiledi. Müslüman olmasına rağmen Bedir'e katılamama sebebi ise bize ders niteliğindedir. Bedir savaşı için tüm sahabe hazırlık yaparken Huzeyfe ve babası Huseyl, Medine'de değildi. Şehre döndüklerinde ise Hz. Peygamberin (s.a.s) liderliğindeki islam ordusu çoktan yola çıkmıştı. Baba-oğul savaş hazırlıklarına yetişememelerine rağmen orduya iştirak edebilmek için derhal yola koyuldular. Bedir güzergahında bir konaklama yerinde onlara nereye gittiklerini soran Mekkeli müşriklerle karşılaştılar. Baba-oğul "İhtiyaçlarımızı gidermek için yola çıktık!" dediler. Bu sözlere inanmayan müşrikler, onların niyetlerini bildiklerini göstermek üzere, "Hayır! Siz Muhammed'in ordusuna katılmaya gidiyorsunuz!" diyerek onları esir alıp sorguladılar. Israrla Medine'ye gittiklerini söylemeleri üzerine müşrikler, Resulüllah'la aynı safta savaşmayacaklarına dair baba-oğuldan yemin alıp onları serbest bıraktılar. Ettikleri yeminle Mekkeli müşriklerden kurtulan bu iki sahabi, kestirme bir yoldan islam ordusuna kavuştular. Bedir'e vardıklarında Allah Resulü onları gördü. Başlarından geçenleri tek tek dinledi. Hz. Peygamber (s.a.s) "Derhal geldiğiniz gibi dönün! Biz, hangi şartta olursa olsun verilen sözü yerine getirmekle emr olunduk. Söz, düşmana verilse bile yerine getirilmelidir. Ben sizden değil, Allah'tan yardım beklerim."
Tebük dönüşünde Resulüllah'ı ortadan kaldırma planları yapan münafıklar bir kötü eyleme girişmişlerdi. Yüzlerini gizleyen bir grup münafık Hz. Peygamberin bineğini ürkütüp uçurumdan atarak öldürmeyi planlamış, bu yüzden de Allah Resulü'nün bineğini çeken Ammar b. Yasir'e (R.a) saldırmışlardı. Huzeyfe'nin kıvrak hareketleriyle bu pusu atlatılmış oldu. Huzeyfe b. Yeman (R.a.), hicretin 36. yılında Medain'de hastalanıp yatağa düştü. Ziyaretine gelen sevenlerine şunları söyledi: "Kefenim için fazla masraf etmeyin. Eğer Allah katında bir değerim varsa bana sizin saracağınızdan daha kıymetlisi verilir, değilse daha kötü şeylere hazırlanmalıdır. Yanında bulunanlar bu sözlerinin ardından gözyaşlarını tutamayan Peygamber sırdaşına neden hıçkırıklara boğulduğunu sordular. Cevap mahiyetindeki şu ifadeleri Huzeyfe'nin bu dünyadaki son sözleri oldu; "Dünyadan ayrıldığıma üzüldüğümden dolayı ağlamıyorum. Zira ölüm benim için daha iyidir. Fakat Allah'ın rızasına uygun olarak yaşayıp yaşamadığımı kesin olarak bilmiş değilim. Allah'ım! Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun! Ben fakirliği zenginliğe, şanı şöhreti tevazuya, büyüklenmeyi ise sükkuta tercih ettim. Artık sen bilirsin. Sana kavuşmamı hayırlı ve mübarek kıl." (ibnü-l Esir, Üsdü'l-ğabe, 261)
Yarabbi Recep ve Şaban aylarını hakkımızda mübarek eyle, bizleri Ramazan'a ulaştır amin. Allah'a emanet olun.
