KADIN VE TOPLUM.

Kadın....
Kadın anne demek....
Kadın şefkat demek....
Kadın sevgi demek....
Kadın dünya demek....
Kadın evren demek....
Kadını anlatmakla bitmez.  
    İnsanoğlu dünyaya gelirken annesinin karnında yaşamı başlar. Doğar ve ilk annesi ile birlikte yaşamı ile tanışır.
     Kadındır eli öpülesi analarımız, ablalarımız, teyze ve ninelerimiz.
      Peki Türkiye'de kadına yeteri kadar değer veriliyor mu?
      Hatta, dünyada kadına yeteri kadar değer veriliyor mu, düşünmek gerek.
     Televizyonda, görsel basında, sosyal medyada ve çevremizde kadına olan şiddeti görüyoruz. Bunlar çok üzücü bir durum. Bu kötü durum insanların gelmiş olduğu seviye midir?
     Kadına el kaldırmak acizliktir, işkence yapmak ise, merhametten uzak bir davranıştır. Kadınları korumak, insanlığın görevidir. Çünkü onlar masumdur, yeri geldiğinde de bir o kadar güçlüdür ve ayakta durmasını bilir. Kadın yeri geldiğinde hem babadır, hem anadır.  Hem işte çalışır, hem evde. Yani hem işe gider, hem çocuk büyütür, evine bakar, eşiyle ilgilenir.
Kadın, hizmetçi değildir, evinin hanımı, çocuğunun anasıdır. Evin annesidir, sevgilisidir, ablasıdır, evin teyzesidir, ninesidir, halasıdır.
       Kadına şiddeti önleyebilmek, kişilerdeki bozuk psikoloji ile alakalıdır. Önce insan psikolojisini düzelteceğiz, ondan sonra şiddeti önleyeceğiz. Psikolojisi bozuk olan psikopatlar, maalesef kadına büyük zulüm etmektedirler. Kocasından dayak yiyen, babasından korkan, abisinden kaçan, sevgilisi tarafından bıçaklanan, oğlu tarafından tartaklanan pek çok kadın haberleri duyuyoruz. Evde ve ya dışarıda cinsel, psikolojik, ekonomik şiddet gören kadın, bütün olumsuzluklara  rağmen, polyanacılık oynayarak, hayattan yılmadan yaşamını sürdürmeye devam etmektedir.
     Peki bunun için neler yapıyoruz. Sığınma evleri ya da devlet tarafından sağlanan avukatlar aracılığıyla, korumaya alınan kadınlarımıza ne kadar sahip çıkılmaktadır.
     Peki derneklerimiz bu konuda yeterli midir?  Bir kısmı evet ama, büyük bir kısmı maalesef sözde isimlerdir. Yani tabela dernekleri. Etkinlik yapmak yetmez, etkinliğin yanında kadınları koruyabilmek için onlara olanak sağlamak gerekli. Toplumumuzun çok büyük eğitime ihtiyacı vardır. Bu konuda, önce kadın eğitilmeli. Çünkü, kadın çocuğunu yetiştiriyor. Erkek çocuğunu anne eğiticek ve geleceğin babası olacak.
    Toplumumuzda "kızım şimdi baban gelecek, ağabeyin gelecek lütfen sofrayı hazırlar mısın? ya da abisi evdeyse kızım abine çay getirir misin" der anne. Hayır, kızım abine çay getirir misin yerine, erkek evladına "Evladım kalk çayını kendin al bana da getir" demeli ki, ileride eşine değer vermesini anne evinde öğrensin. Çünkü ev ortamında erkek nasıl yetiştirilirse, toplum o şekilde olacaktır. Erkeği yetiştiren anne ve babadır. Böylelikle topluma bilinçli tecrübeli başarılı bireyler yetiştirmiş olur. Kadın değerinden anlayan, kadına saygı duymasını bilen ve kadını baştacı eden erkekler yetişmeli. Maalesef günümüzde tam tersi, kadın dışarıya çıkamaz, kadın izinsiz hiçbir şey yapamaz, kadın sadece kadınlığını bilmeli, denmektedir.
    Dünyada ve Türkiye'de pek çok kadının şiddete maruz kaldığını ve bundan dolayı hayatını kaybettiğini biliyoruz. Çocuk yaşta evlendirilen, genç yaşta tacize uğrayanlar ve pek çok tecavüz vakaları.... Bunları saymakla bitiremeyiz.
     Unutmayalım, kadın bir şefkattir. Dünyanın kadına ihtiyacı vardır. Kadının olmadığı yerde, sevgi ve şefkat eksik kalır.