İnsanoğlu bazen içinde bulunduğu durumunu birileri ile paylaşamadığı zaman yanına bir kedi, bir köpek veya kuş alır ve onunla yalnız başına konuşur. Sanki kendisini dinliyormuş gibi yanındaki hayvanla başlar dertleşmeye. Hayvan da sahibinin sıcaklığını hisseder ve sahibinin yanından ayrılmak istemez. Böylece en sadık dost ve ayrılmaz ikili olurlar.
Tabii ki, sahibi olan hayvanlar için yaşam biraz daha kolay. Peki sokaktaki hayvanlar acaba ne yapıyor ve nasıl besleniyor. Bunu anlamak için bazen empati yapmak gerekir. Çünkü onların yaşamını anlayabilmek için bizimde onlar gibi kışın soğuğunda veya yazın kavurucu sıcaklığında dışarıda durup aynı zamanı geçirmemiz gerekir. Yemekleri genellikle çöpler içinde olan sokak hayvanların yaşam mücadelesi oldukça zor. Hayvan barınakları yetersiz. İnsanlar evdeki hayvanları yetiştirirken bile veterinerden uzak ilkel bilgilerler hareket ediyorlar. Veteriner bilgilerini hiçe sayıp, veterinerden yardım almak istemiyorlar yada harcadığı paranın boşa gideceğini düşünüyorlar. Hayvanların hayatı sıradanmış gibi, onlara oyuncakmış gibi davranıyorlar.
Bizim hayvanlara karşı duyarlı olmamız ve onlara yaz kış elimizden geldiği kadarıyla, onlar için kapımızın önüne yemek ve su koyarak onların bir nebze de olsa beslenmesini sağlamamız insanlık görevimizdir diye düşünüyorum.
Hayvanlara kötü muamele yapan, onlara kötü davranan ve onların canını hiçe sayan pek çok insan var. Aracıyla bir kediye ve ya köpeğe çarpıp ve daha sonra da hiçbir şey olmamış gibi oradan uzaklaşan insanların bulunduğu bir dünyada yaşıyoruz. İçinde merhamet duygusuna sahip olamayan bu insanların evdeki durumlarını pek de düşünmek istemiyorum doğrusu.
Hayvanlar çok çabuk hissederler. Hayatını kaybetmek üzere
veya hayatını kaybetmiş bir kedi bir kediyi gördüğünde yada bir köpek bir köpeği gördüğünde o hayvan içinde bulunduğu ruh hali sonucunda depresyona girer ve hatta intihar eder. Bazen duyarız ve görürüz soğuktan donmuş sokak eşekleri, kediler ve ya köpekler. Bu hayvanların bu hale gelmemesi için, onları çetin doğa şartları geçene kadar korumalıyız.
Sokak hayvanının adı üstünde onların yeri sokaktır. Onlar sokakta kendisine iyi davranılacağı ümidiyle insanlarla birlikte yaşamayı tercih ettikleri için bu şekilde mutludurlar. Sokakta rahat ederler ve rahat davranırlar.
Aslında ülkemizdeki bazı hayvan barınakları hayvanlar için birer hapishaneden farksızdır. Genelde hayvan barınakları daracık alanlar ve kapalı mekanlar oldukları için rahat hareket edemezler, rahat davranamazlar, aç ve hastalık kaparak yaşamlarını acı içinde geçirirler.
Sokaktaki hayvanları sahiplenmek istediğimiz zaman ise, kedi için bir ev, köpek için bir bahçe yaşayabileceği yerlerden biri olabilir.
İnsandaki merhamet duygusunun bir yerde de ölçüsüdür insanoğlunun hayvana karşı olan tavırları. Unutmayın hayvanlar da bir can taşır ve bu canı yüce Rabbim vermiştir. Onları korumak ta bize düşer.