Toplumumuzda kusurlu olan kişiler, ve ya hata yapan kişiler çok çabuk eleştirilir. Kişilerdeki bu eleştirme durumu, adeta alışkanlık haline gelmiş durumdadır. Boş eleştiri kişiye büyük bir zarar verir.
Türlü türlü insan davranışları vardır. Kimisi yaşamında çok rahat hareket ederken, kimisi de yaşamı boyunca hata yapmamaya ve hata yapmış ise, bir an önce bu hatayı düzeltmeye çalışır. Kimisi de sürekli kusur arar, kendisindeki kusuru görmez ve karşısındaki kişiyi sürekli eleştirir ve suçlar. Bu durum, eleştiriyi yapan kişiye büyük bir zevk verir. Karşısındakinin üzülmesi ve ya rencide olması, eleştiri yapan kişiyi pek de rahatsız etmez. Çünkü o kişi bu davranışı alışkanlık haline getirmiştir ve onun, için bu durum normaldir.
Gerçek anlamda eleştirmek aslında kusur aramak değildir. Tam aksine yanlışları konuşarak düzeltmektir. Yapılan hatalar sonucunda, konuşarak doğrulara ulaşmaktır. Maalesef günümüzde insanlar birbirlerinin hatalarını arar olmuş durumdalar. En küçük hatayı düzeltmek yerine, toplum içinde birbirlerini rencide etmektedirler. Gerçek anlamda kişiler birbirlerini eleştirmezler. Bu durum insanda psikolojik rahatsızlıklara sebebiyet vermektedir.
Hata insana özgü bir davranış şeklidir. Her yapılan hata sonucunda insanlar tecrübe kazanır. Önemli olan hatalarının farkına varılması ve bir daha tekrarlanmamasıdır.
Başkalarında kusur aramak, en büyük hata şeklidir. Öncelikle, insanlar kendilerinde olan eksiklikleri fark etmeli ve o eksiklikleri düzeltmeye çalışmalıdır. Başkalarındaki eksiklikler kendilerinde olduğu gibi onlarda da normaldir.
Bizler başkasında gördüğümüz eksiklikleri düzeltmeye çalışırken, önemli olan o kişiyi incitmememizdir. İncitmeden hatasını düzeltmeye çalışmak ve o kişiyi hatası ile ilgili uyarmaktır.
Kusurlu olan insanlar kusurların farkında olmadıkları için ve ya kusurlarını görmek istemedikleri için, kendi burunlarının ucunu görmek istemezler. Burunlarının ucunu göremeyen insanlar ya da görmek istemeyen insanlar, karşısındaki kişileri, çok kolaylıkla eleştirebilirler,
Eleştirmek çok kolay bir davranış şeklidir. Ölçüsüz eleştiri yapanlar karşısındaki kişiyi üzüp incitebilir. Yanlış eleştiri sonucunda kişilerde telafisi olmayan sonuçlar çıkabilir. Karşımızdaki kişiler boş yere eleştirilmiş olabilir.
Bir insan bir insanı eleştirirken önce kendisinden yola çıkmalıdır. Kendi eksiklerini tamamlamalıdır ve kendisini karşısındakinin yerine koyarak empati yapmalıdır. Böylece diğer insana, yaptıklarıyla örnek olur. Belki de hiç bir eleştiriye ihtiyaç olmaz.