BİR MODA GİBİ...

Son zamanlarda moda gibi "Deistim ben" diyenlere şahit oluyoruz. Bazısı son derece muhafazakar ve hatta mutaassıp ailelerden gelen bu kişilerin çocukları maalesef böyle diyebiliyor. Tamam, belki diyebilirsiniz ki sonlu zihinler, sonsuz evreni ve dahası Tanrıyı nasıl kavrayabilsin? Bundan 1000 yıl önce süpersonik uçakları ve interneti de bilmiyor ve dolayısıyla da kabul etmiyorduk ama bugün varlar. Zaten kapasite olarak sınırlı olan bir şeyin sınırsızı hakkıyla bilmesini de kimse beklemiyor. İnanç bu yüzden değerli değil mi? Bakın ormanlarımız yandı, ciğerlerimiz küle döndü. Hepimiz geleceğe doğru yolculuk yapan zaman yolcularıyız. Geleceği herkesin ziyaret etmek isteyeceği bir yer yapmak için birlikte çalışalım. İyilik ve güzellik ile uğraşsak, mesela yanan ormanlarımız için fidan diksek, bilinçlensek olmaz mı? Vur abalıya misali en ufak bir durumda "ay valla benim Tanrı ile sorunlarım var, dahası inanmıyorum" demek, ne demektir?
Esasında bu da bir moda akımı. Hani derler ya, kitlesel üretim ve çabuk tüketim. Bu tarz düşüncelerde rüzgar misali yerini bir başkasına bırakıp gidecek DE gönlünü kırdığınızda iki defa düşüneceğiniz bir patronunuz, polis, savcı olsa nasıl da dikkat ederdiniz söylediklerinize. Ama dikkat edin kainatın yaratıcısı Allah (C.C) olunca ne kadar da pervasızca ediyorsunuz laflarınızı. Bir moda gibi o gün öyle söyledim, bugün böyle söylüyorum demekle de kurtaramayabilirsiniz paçayı. Alimallah.
Ayrıca sürekli masa başında yıkıp döküp, iman etmeyenlere gelince. Allah aşkına bugüne kadar bir ağaç kadar olsun bu vatana, bu memlekete, bu gezegene ne faydanız oldu? Ağaç bile dediğin havayı temizler de börtü böceğe yuva olur. Sizin bu dünyaya bir faydanız var mı?  Ormanlarımız yanıyor Aga diyorum, bana "iyi niyetle bir şeyler yapmaya çalışırken birileri, yandaşlar birkaç maaş alıyor, yakınları işe girerken nemalanıyor" diyor. Bende diyorum ki hangi dönemde her şey çok mükemmel oldu da savunduk? Kim ne yapıyorsa kendine yapıyor. Rüşvet mi almış, adam mı kayırmış, bana ne? Verir hesabını bir gün bir yerlere. Gel hep birlikte iyi insanlar olalım, çalışalım, yardımlaşalım. Bu yaşıma geldim, şunu anladım; eğer bir kişi haksız bir kazanç elde etmişse, ya da kul hakkına girmişse Allah'ta belasını vermiştir.
Kitap Zamanı: Yazar Sabahattin Ali. Eser, Kuyucaklı Yusuf. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları tarafından 2020 tarihinde basılmış. Eserin ilk baskı tarihi 1937. Bir adetim var, burada ilk kez yazıyorum. Her okuduğum eserin ilk sayfasına detaylı tarih ve kitap hakkında kısa bir not yazarım tabii kitap bana aitse, yani emanet değilse ve adım-soyadımı yazdıktan sonra imzalarım. Bu eserde de aynısını yaptım ve yazdıklarımı buraya da yazıyorum: Rahmetlinin okuduğum ilk eseri bende çok müthiş duygular uyandırdı. Betimlemeler, tarihi gerçeklikler, etnik nüfusun o yıllardaki yapısı, romanı sadece bir romandan öte bilimsel bir yapıya da kavuşturmuş.
Bir yolculuk esnasında okuyup bitirdiğim kitabı tavsiye ederim.