KİFAYETSİZ MUHTERİSLERE DAİR

"Yeteneksiz Hırs Sahibi" kişilerin hak etmediği halde bir yerlere gelmeleri ile ilgili hasbihal yapalım mı? Hepimizin bildiği tipler bunlar, ben biraz hayal ettim sadece ya da belki de...
Bir Çin atasözü der ki: "Maymun ne kadar tepeye yükselirse bir tarafı (G harfi ile başlayan organımız) o kadar çok görünür." Bu sözden murad; hak etmediği yere gelenlerin aslında herkes tarafından bunu hak etmediğinin bilindiği ve işini gereğince yapamadığı hakkındadır.
Şimdi (isimleri bende saklı olsun) bunlar ile ilgili yaşananları betimlemeye çalışırken lütfen sizde yakın-uzak çevrenizden böylesi mahlûkatlarla ilgili düşüncelerinizi bir gözden geçirin. Paralel miyiz (masum manada) değil miyiz? diye.
Bir teknik adam var idi vakti zamanında. Kendini yetiştirmemiş, bir vananın ne tür vana olduğunu bile bilmeyen, okul bittikten sonra bilimsel gelişimini noktalamış bir tip. Hak etmediği bir yere gelmiş, yükselmiş ama sittin sene saha araştırması yapmamış, dahası insani yönden de son derece "hanzo" bir yapı sergilemişti. Sonunda olacağı oldu ve soruşturma yedi. Çalıştığı iş yerinde zor durumlar yaşayınca psikolojisi bozuldu ve erkenden emekli edildi. GEÇMİŞ OLSUN!!!!
Bir yönetici var idi zaifi nüzar. Büyük bir torpil bulmuş siyasilerden, b...nu çıkarıncaya kadar yükseldi de yükseldi. Ama yükseldikçe de geldiği noktayı unutup herkese zorluk çıkarmaya başladı ama hesap vakti yaklaşıyordu. Kendisinden oldukça genç ve yetenekli birini kendisinin yerine atadıkları vakit dünyası yıkılmıştı. Mevcut işyerinden emekli edileceğini anlayınca da elinden gelen en büyük zararı verdi ve çok önemli dataları yok etti. Ancak yetenekli yeni yönetici gece-gündüz çalışaraktan verileri güncelledi. Emekli edilen kişi şansını piyasada denemek istedi ama dünya küçük ya, kendinden önce namı gidiyordu. Gittiği yerden de hemen kapı dışarı edildi. UĞURLAR OLSUN !!!!
Bir amir var idi temel eğitimini bile tamamlamamış, bulmuş torpilin en hasını, neredeyse en tepeye oturacaktı. Ama isyanlar gidince Ankara'ya buldular "ne şiş yansın, ne kebap" bir tünek. Uzunca bir zaman çalıştı, iyi paralar kazandı ama hep alay edildi arkasından. Zavallı topluluk önünde konuşma becerisinden bile uzak iken neredeyse seminerler vermek zorunda kalıyor ve battıkça batıyordu. Bulunduğu sınıfın çok uzağında kaldığını kendisi de biliyor, bu yüzden entegre olamıyordu bu Beyaz Türklere. Öte taraftan terk ettiği sınıfa da dönemiyordu her ne kadar içten içe onlarla birlikte olmak, onların sert, seviyesiz ama bir o kadar da candan şakalaşmaları ve sohbetlerine hasret kalsa da. Arafta kalıyordu ve yalnızlık kaderi oluyordu. Hala da yalnız...BETER OLSUN !!!!
Bir önceki ile neredeyse aynı yazgıyı paylaşan bir Müdür var idi enaniyet, nefs u kibir abidesi. Önceki ile tek farkı, öncekinin siyasi bir tanıdık vasıtası ile yükselmesi iken bunun ki dini bir yapılanmaydı. Yükseldi de yükseldi. Neredeyse en tavana vuracak idi. Olmadı, iyi ki de olmadı. Dini bütün insandan beklenen merhamet, alçak gönüllülük, mütevazilik (ikisi de aynı anlama mı geliyor sankile) iken bu kişide zalimlik, burnu havalılık ve kibirdi. Ama Allah işte, bırakmadı yükselsin. İt gibi dolaşıyor siyasi ve muktedirlerin civarında. Ama nafile diyelim sen gibi her şeyin NAFİLE OLSUN !!!!
Yek diğeri akıllara zarar bir kişilik, bir İdareci. İşe girişinde salya-sümük ağlayan ve anca işe giren bu şahsiyet yine siyaset sebebiyle kişisel kariyerinde pik yaptı. Çok iyi bir makamı ele geçirdi. Ertesi gün adamın yürüyüşü değişti. Yetmedi çoluk çocuğunu da işe yerleştirdi. Bal tutan parmağını yalar derler ya, bunlar resmen kovanı talan ettiler. Diğerlerinin durumunu görüp yazabildim ama şimdiki ve birazdan bahsedeceğim ise henüz durumları devam etmekte, imparatorluklarının tadını çıkarmaktalar. Bakalım bunların sonu nasıl olacak?  Bence diğerleri gibi aynı olacak ve biz de arkalarından diyeceğiz, yazacağız hak etmediğiniz makamları torpille ele geçirdiniz ya, düştüğünüz zaman da diyeceğiz ki OH OLSUN !!!!
Halen işinin başında olan bir diğer kansız ise özellikle makamını kullanan, makam dışında babasından aldığı mimli soyadından başka hiçbir özelliği olmayan bir yaratık, bir iblis. İkiyüzlü münafık gibi hutbede bu kişiyi birinci safta görürsünüz, ama hemen sonrasında günaha, harama son sürat girdiğini de. Makam odasının devlete maliyeti bile bir dünyadır herhal. Zamanında denilmişti ya, performans dikkate alınacak ve devlete yük olanlar işten atılacak diye, maalesef söylenen bir çok şey gibi bu da tarih oldu ama olmayaydı bu kişi kesin işten atılırdı, hatta belki vatandaşlıktan bile çıkarılırdı (biraz abarttım galiba). Bir önceki şahıs gibi bu kişinin de çalışma hayatı devam ettiği için sonunu söyleyemiyoruz. Ama er yada geç adalet tecelli edecektir. Tecelli ettiğinde de boynu bükük Emrah gibi dolanacaklardır ya etrafta , böyleleri devlet makamlarından bir an evvel SİKTİR OLSUN !!!!
Peki, niçin böylesine güzide makamlara gerçekten hakkını verecek genç insanlar getirilmez.
İllaki bir cemaat, bir tarikat, bir siyasi torpil bulmak mı lazım? Bunların devlete, millete ne kadar zarar verdiklerini görmüyor muyuz?
Ama iyi ve yetenekli insanlarında bu kötü gidişatta hisseleri var. Nasıl mı? Kifayetsiz Muhterisler gibi yüzsüz olsunlar, en az bu onursuz, aşağılık insanlar kadar yüzsüz olsunlar. Onlar gibi yalakalık yapamaya bilirler ama yine de onurlu bir şekilde ellerinden geleni yapabilirler. Çünkü bu devlet bizim, bu makamlar sizin, onların değil.
Not: Burada sembolik olarak belirtilen kişilerin gerçek yaşamdaki kişilerle bir ilgisi bulunmamaktadır. Hayal ürünü tipolojilerdir. Lütfen alınmayınız. Böylesi tiplerin gerçek hayatta olmayacaklarını sizler de çok iyi biliyorsunuzdur değil mi? (Ah ulan ah)
Yetenekli ama cesur davranmayan bazı arkadaşlara niçin başarısız olduklarına dair Nobel Ödüllü bir yazının linkini veriyorum. Bu linki birçok yerde paylaştım. Bir kez daha paylaşıyorum, lütfen okuyun ve bir an önce harekete geçin:
https://www.iienstitu.com/blog/dunning-kruger-sendromu-nedir
Erişim Tarihi: 09.12.2020