“Sermaye ürkektir” ürkmekte de haklı

“Siftah yapamadan dükkânı kapatanlar var. Kepenkler açık ama iş yok. Sıkıntı had safhada. Dışarıdan bölgeye yatırım sıfır. Devlet yatırımları da beklenen ve istenen oranda değil. Tam bir bekleme durumu yaşanıyor. Biri çıkmalı barışın sesini var gücüyle haykırmalı, durdurmalı bu kirli savaşı.”

Şimdi kendinizi sermayenin yerine koyun, gelip bölge illerine yatırım yapar mısınız? Düşünün Gaziantep de dahi esnaflar sıkıntılı.
Şimdi Diyarbakır’ı, Batman’ı, Mardin’i düşünün. Buralarda esnaf sıkıntılı değil, ölmekle kalmak arasında sıkışmış durumda. İflaslar gelmeye başladı.
Siftah yapamadan dükkânı kapatanlar var. Kepenkler açık ama iş yok. Sıkıntı had safhada... Bölgede yaşanan çatışmanın bir an önce bitmesini istiyorlar, yoksa iflas edecekler.
 Toplu iflaslar gelebilir.
 Dışarıdan bölgeye yatırım sıfır. Devlet yatırımları da beklenen ve istenen oranda değil. Tam bir bekleme durumu yaşanıyor. Sermaye sahipleri, “bekle-gör” taktiği uyguluyorlar.
 Siz sermaye sahibi olsaydınız, ne yapardınız? Sermayenizi böylesi kaosun yürüdüğü bir bölgeye yatırır mıydınız? Herkes beklemede. Ev alacaklar beklemede, inşaatlar beklemede, altını olan beklemede… Herkes beklemede.
 Beklemek iyi de nereye kadar beklemek. Bu gidiş hayra alamet değil. Bir an önce barış iklimi yakalanmalı da, nasıl? Şimdilik bir çözüm yok ama çözüm için uğraşan da yok.
 En azından görüntü öyle… Umalım ki, biz yanılıyoruzdur da birileri bu işi çözmek için görüşüyordur. Leyla Zana Cumhurbaşkanı görüşmesini bu yüzden çok önemsiyorum ya…
Herkesin gözü Barış da, barış ise savaş da.
 Yazık oluyor memlekete. Diyarbakır Sur’un hali insanın canını incitiyor. Diyarbakır’ın tarihi harap oldu gitti. Yazık oldu yazık, hem de çok yazık.
İnsanlar yurtlarından yerlerinden oldu. İçe göç, dışa göç, bu hicret zorunlu ve gerçekten can yakıcı. Vatandaşın halini düşünen yok. Vatandaş da bıktı, esnafta bıktı, sermaye sahibi de bıktı ama şahinler bıkmadı.
Oysa güvercin edalıdır memleket. İnsanlar güvercin yüreklidir, güvercinlere de dokunulmazdı hani. Güvercinler sevilirdi hani  ve güvercinler yaşatılırdı.
Bu çirkin en acı çekeni de yavru güvercinler, masum çocuklar. Çatışmalar başladığından bu yana kaç masum çocuk öldü, hatta bebekler dahi öldü. Savaş ve savaşta kullanılan silahlar acımasız.
 Biri durdurmalı bu silahları. Yeter artık barışın demeli ve barış güvercinleri memleketimin semalarında uçmalı. Yeter demek yetmiyor, dur demeli insanlar. Ölüme dur, öldürmeye dur, savaşa ve silahlara dur. Dur demek de yetmiyor.
 Biri çıkmalı barışın sesini var gücüyle haykırmalı, durdurmalı bu kirli savaşı. Madem bitsin istiyoruz ve hep barış barış diyoruz, o halde haydi barış, savaşacak ne var, barışmak varken.
 Konuşmak varken, sevmek sevilmek varken, savaşmak, ölmek-öldürmek niye. Yaşatmak varken, yok etmek niye.