Ekonomik savaş ve bayram...

Ülke olarak zor günler geçiriyoruz. ABD tarafından uygulanan ekonomik savaş ekonomimizi sarstı ama millet iradesi sağlam bir duruş sergiledi. Gerek siyasi irade ve gerekse ekonomi yönetimi, küresel finans sisteminin en büyük aktörü olan ABD’nin saldırısına rağmen Türk ekonomisini bir kez daha test etme imkanı buldu ve kararlı bir duruş sergileyerek kendine olan güvenini biraz daha arttırdı.
Ekonomik krizin doğru yönetilmesi gerekiyor. Dünya ülkelerinde buna ilişkin örnekler yaşadık. Rus rublesindeki sert değer kaybı, İrlanda krizi, İspanya ve İtalya’da yaşanan mali kriz, Yunanistan’ın ülke olarak iflas noktasına gelmesi, hatta 2008’de Amerika’da başlayan mortgage krizi… Krizler ülkeler için kaçınılmaz dönemlerdir. “Kriz”, yönetmeniz gereken ekonomik bir süreçtir. Doğru yönetirseniz 2 yılda atlatırsınız, doğru yönetemezsiniz 5 yılda atlatırsınız.
Türkiye’de yaşanan ekonomik kriz elbette ki bizimle sınırlı kalmayacak. Ülkedeki şirketlerin birçoğunun dolarla borçlandığı, bu durumun dünya çapındaki uluslararası mali piyasalara yansıma riski taşıdığını da unutmamak lazım. Ancak ve ne yazık ki olumsuzlukların sürmesi halinde ki öyle gözüküyor; bundan en çok alt ve orta gelir grubu etkilenecek.

* * *

Salı günü Kurban Bayramını kutlayacağız.
Sözlükte yaklaşmak, Allah’a yakınlaşmaya vesile olan şey anlamlarına gelen kurban, dini bir terim olarak, ibadet amacıyla belirli şartları taşıyan hayvanı, Kurban Bayramı günlerinde usulüne uygun olarak kesmeyi ifade eder. Kurban, bir müslümanın gerektiğinde bütün varlığını Allah yolunda feda etmeye hazır olduğunun bir göstergesidir.
İşte bu yüzden Kurban Bayramını büyük coşkuyla kutluyoruz.
Sanayi ve bilim çağı bayramları da etkiledi. Kim ne derse desin o eski bayramlar yok. Piyasada ne ararsanız var. Şekerlerin ve çikolataların bin bir türlüsü, elbise seçenekleri başınızı döndürür ama o eski bayramların verdiği tat yok.
Eski bayramlar daha çok insaniydi ve daha çok samimiydi. İnsanlar bayramı daha çok önemsiyordu. Komşuluk hakkı daha çok güçlüydü. Ve tabi ki çok seçeneklerde yoktu ama insanlar aza kanaat getiriyor ve mutluydu. Bunu herkesin yüzünde görebiliyordunuz.
Çocuklar ellerinde şeker torbalarıyla yorulana kadar sokak sokak, mahalle mahalle, ev ev dolaşırlardı. Herkes misafir şeker alır ve çocuklara bu şekeri ikram ederlerdi.
Sabah bayram namazı sonrası tanı tanıma herkes herkesin bayramını kutlardı. Yabancılık yoktu, çünkü bayram herkesle yaşanmalıydı ve coşkulu olmalıydı ve coşkuluydu da…
Tekrar o eski bayramlardaki gibi bayramları coşku ve kardeşlik içinde kutlanmasını diler,
bütün âlem-i İslam’ın bayramını en içten dileklerimle kutlarım.