KİMSE MÜKEMMEL DEĞİLDİR

Hayata kimse mükemmel değildir herkesin bir kusuru yapmış olduğu bir hatası vardır. Kendinizi hiç sorguladınız mı? Bakın işte yapmış olduğumuz hatalardan bir tanesi de bu insanları sorgulamayı bırakıp birazda kendimizi sorgulayalım eminim ki  faydasını göreceksiniz. Eğer bir sonuca varamadıysanız işte o zaman karşınızdakini yargılayın. Hiçbir zaman yargısız infaz yapmayalım yapacak olursak ta ilk başta kendimizi sorgulayalım. Dediğim gibi kimse mükemmel değildir nasıl beş parmağımızın herbiri bir olmadığı gibi her insanında bir kusuru vardır. Geçenlerde çok sevdiğim küçük bir dostum bana “Sence ben mükemmel miyim?” diye sordu. Bende kendisine kimsenin mükemmel olmadığını herkesin bir kusuru olduğunu söyledim benim bile...
Aslında bizleri mükemmel kılan şey aklımızdır tabi bunu iyi kullanmasını bilene. Eğer kötüye kullanıyorsak işte bu bizim en büyük hatamızı oluşturur ve bu hatayla beraber diğer hataları da beraberinde getirir ne yazı ki. İnsanoğlu bunu bile, bile sürdürmeye devam eder. Aslında hiçbir şey için geç değildir. Hatalarımızı fark etmek bile bizim için kat edeceğimiz yoldaki büyük bir başarıdır taabi ki en önemlisi de fark etikten sonra düzeltmeye çalışmaktır. Belki bunları yaparak tamamen mükemmel olamayız ama kendimizle kazandığımız ilk başarımız olur. Ve böylelikle motivasyonumuz artmış hayata karşı ve insanlara karşı daha yargısız ve barışçıl olmuş oluruz. Bir örnek verecek olursak en yakınlarımız anne ve babalarımızdan örnek vermek isterim bir anne, baba çocuğunun başarılı olmasını ister ve sürekli ona karşı nasihatlarda bulunur başarısız olunca da direk çocuğunu suçlar kendinde asla suç aramaz ellinden geldiğini yaptığını söyler durur ama halbuki nasihatten çok yanında durup moral verseydi belki de şu anda çocuk bulunmuş olduğu bu ortamda bulunmazdı kendini daha iyi hissederdi ve başarısız olsa bile tekrar daha çok çalışarak başarılı olacağını bilirdi.  Anne ve babalar çocuğun başarısız olduğu durumda onun ruh halini bilmezler ve ona göre çocukta tekrar yapamayacağını başarısız olacağını düşünerek bulunduğu yoldan vazgeçer ve kaderini anne, babasının vermiş olduğu psikolojik baskıyla kötülemiş olurdu neyazı ki..
İşte insanoğlu yapmış olduğu en küçük hatayla bile kendi öz evladını bazen bu gibi durumlara ite biliyor ve maalesef ki bunun halen farkında değil. Bazen artık yaptığımız hatalarla bile övünür olduk ve bunları hata diye değil hep ya gençliğimize verdik ya da cahilliğimize vermiş bulunduk oysa Allah insanı yaratırken ona kullanabileceği bir akıl ile öz irade verdi bunu kullanmak yerine boşladık düşünme zahmetinde bile bulunmadık biz mükemmeliz diye gezindik durduk ve en kötüsü de en büyük mükemmelin bizleri yaratan yaradan olduğunu düşünmedik...