İsraf olan benliğimiz

Hayatın akış yönü ne kadarda farklı tıpkı insan ilişkileri gibi bazen duruluyor sakinleşiyor ve bazen de olmadık yerde patlıyor.
Ve öyle bir patlama ki sadece kendine değil etrafına da zarar veriyor.
Tıpkı bir bomba gibi sadece kendi patlamıyor patlayınca etrafında darma duman ediyor. Maalesef günümüzdeki acı verici olaylardan bir tanesi olarak da tarihe adını yazdırıyor. Gönül ister ki gelecek nesle örnek alınabilecek duyulduğunda tüyleri ürpertecek tarihe adını baş harflerle yazdıran olaylar bırakmak, ama üzülerek söylüyorum ki gün geçtikçe yaşanan olaylar insanlığı daha da kötü durumlara itiyor.
Emin olun ki bu topraklar üzerinde yaşayan hiçbir kesim böyle olmasını istemez. Biz gelecek olan nesle daha temiz daha güzel bir dünya yaşam bırakmak isteriz ki geldikleri zaman onu daha da güzelleştirsinler ve onlarda aynı şekilde bir sonraki nesle emanet etsinler.
Bunların oluşması için önce işe kendimizde başlamalıyız.
Hayata aldığımız kararları ilk başta hafife almadan düşünerek almalıyız ki geriye döndüğümüzde pişman olmayalım niye böyle oldu demeyelim. Bazılarımız yaptığı hataların farkına vararak pişman oluyor ve o hatanın üstüne yeni bir sayfa açarak daha da büyük hatalara sebep oluyor.
Neden sürekli başka başka sayfalar açıp kapatıyoruz olumlu ve mantıklı bir sonuca varıp bir sayfada durmak yerine onca israf yapıyoruz. Oysaki onları da düzeltmek için bir fırsatımız var bence. Ne kadarda az olursa olsun o fırsat bunu değerlendirip hayata geçirmeliyiz. Eğer bu fırsat bizdeyse geç kalmamışızdır ama eğer zamandaysa çok üzülerek söylüyorum ki zamanı geri getiremeyiz kendisiyle çoktan sürükleyip götürmüştür. Zamanın sizi esir almasına izin vermeyin siz zamanı esir alın ve yırtığınız sayfalar onlar aslında sizin düşünceleriniz hayalleriniz, ne kadar olumsuz sonuçlar verirse versin hayata yapmayı dilediğiniz kendinize dair her şey o yırtığınız sayfayla birlikte maalesef ki israf oluyor ve israf olan asıl benliğiniz oluyor.