Lütfen bekleyin.. Lütfen bekleyin..
Yine bir fotoğraf..
Paris Pasajının altında..
Bende Çay Evi.
Kahvehane çalışanı teyze oğlu Yusuf Taşan.. Henüz 15 yaşında.. yanında oturan ise zamanında bu kahvenin işletmeciliğini yapan rahmetli Adnan Saltıkalp... Sakin.. kendi halinde.. ağırbaşlı bir insan.. O da, 24-25 yaşlarında.. ve Yusuf Taşan.. Adnan ağabeyin yanında yıllarca çalışma sadakatini gösteren çalışkan mı çalışkan.. Hayatı boyunca kimseye muhtaç olmamak için çok küçük yaşlardan beri ayakları üstünde duran ve halen de terine emek ve mücadele katmaya devam ettiği Ankara Hilton Oteli'nde çalışmaya devam eden arkadaş, akraba, aile ve dost canlısı, temiz kalpli ve medeni görüşlü, mütevazi bir insan...
Yusuf Taşan.. ve rahmetli Adnan ağabey..
Belli ki yorucu geçen bir günde kısa bir dinlenme molasıyla otururlarken, deklanşöre basan bir kişi de bu anı ölümsüzleştirmiş..
Paris Pasajı.. Bende Çay evi.. Tarih 1980.. Karşıda Maraş mobilya ve Diva Kuru Temizleme.. Nakliyatçılarda yine tatlı bir telaş. Hava oldukça güzel.. Biraz hüzün yaslanıyor Raman Sinemasının şimdi olmayan duvarlarına.. Yusuf Taşan avuçlarına sığdırdığı onlarca boş çay bardaklarını ocağa bırakıyor. Rahmetli Adnan ağabey yorgun bugün.. Yusuf da..
Bu iki güzel insan bir fotoğrafa tüm güzelliklerini sığdırırken, yıllar da 198O'ni gösteriyordu. Zamanın yıpranmamış, saf ve doğal kalmış bir bir dönemin, yine en sahici yaşanmışlıklarını, en güzel hatıralarını taşıyarak, taa bu zamanlara taşıyan, bizce dünyanın en kıymetli fotoğraf karelerinden bir tanesi.. Mekanın cennet olsun Adnan ağabey.. Kendine has vakur duruşunu, çalışma azmini, mücadeleni, işçiye ve işçiliğe kattığın hümanist değeri, merhametini, güzel yüreğinde taşıdığın sadakatini unutmadık ve unutmayacağız..
Recep Akın
