Anlatırlardı bize daha düne kadar. Bir hafıza misali gibi odaklandı beynimizin ücra köşelerine. Berivan olabilmek, manasıyla kavrayabilmek, hissetmektir bazen. Bazen de anlayıştır. Berivan odur ki yaşadığı yerde anlam, yaşama izin vermez. Değer vereceksen eğer bir Berivan gibi. Ol ol ki yanındakiler senden üşensin. Dostlukta, sevgi de her yerdir berivanlaşmak gerek. Katı olmalısın ama aynı şekilde kararlı. Büyür bilir misin Berivan’ı? Bir dağın ücra köşesinde, bir yamaçta. Orda başka bir şey yetişmez sadece o vardır. Sevda da Berivan misali, budur işte. Yüreğinde bir şeyler varsa eğer kimseye kapı açmaman gerek. sadece değer verdiklerin olsa gerek orda. İsim telaffuz edilse ve gözyaşları aksa da, gene dayanmak gerek. Çünkü hayat yenilmeyi, kalmayı öğretti her zaman.
Ve asıl mesele Berivan olabilmek değildir
Berivan’ı anlayabilmektir