Alpaslan, “Popo, kasıklar ve dış cinsel organların çevresinde cildin amonyak ile tahrişine pişik denir. Yeni yapılmış idrarda çok miktarda üre olmasına karşın amonyak yoktur. Üre en hassas derilerde bile tahrişe neden olmaz. Fakat idrar bebeğin altında biraz beklerse bazı bakteriler üre maddesini amonyağa çevirir ardından amonyak cildi tahriş eder.
Derinin yüzeyindeki ince, koruyucu yağ tabakası, nem ve atıklar (idrar-gaita gibi) geçer ve cilt tahriş olur. Eski zamanlarda bebeklerin altına, atıkları emebilecek ve deriyi kuru olmasını sağlayacak yaprak, toprak ve daha sonraları bezler koymuşlar. Pişiğe, adı Candida albicans olan mantar neden olur. Pişik sıklıkla alt bezinin bebeğin cildine değdiği noktada hafif kabartılı bir kızarıklık biçiminde başlar. İlerlediği zaman kızartılı küçük şişlikler, içi su dolu kabarcıklar ve buna benzeyen bebekte ağrı oluşturan deri değişiklikleri ortaya çıkabilir. Bebek pişikli alanda; batma, yanma, kaşınma hisseder. Bu da sık sık ağlama ve huzursuzlanmaya yol açar. Pişiklerin çoğunda aşağıdaki yöntemlerden fayda görülebilir. Sık sık bezi değiştirmek, En önemlisi bölgeyi temiz ve kuru tutmaktır. Bebeğiniz bez bölgesinde kızarıklık varsa, her saat bezi kontrol edin ve gerektiğinde değiştirin. Gece boyunca en az bir kez kontrol edin” diye konuştu.