Suriye’de 2011 yılında başlayan iç savaş, yüz binlerce Suriyelinin katledilmesine ve daha fazlasının da başka ülkelere mülteci olarak yerleşmesine neden oldu. Ülkelerinde yaşanan iç savaş nedeniyle bölge illerine yerleşen Suriyeli ailelerin yaşadıkları dram yürek burkuyor. Suriyeli Halide Mahmud, 4 ay önce açlık ve işsizlik nedeniyle Türkiye’ye göç etmek zorunda kaldıklarını söyledi. Suriye’de 25 yıl öğretmenlik yaptığını belirten Mahmud, “Suriye’nin Qamişlo şehrinden geldim. Bir kızım ve üç oğlum var. Suriye’de 25 yıl öğretmenlik yaptım. İç savaş nedeniyle Suriye’de işimiz yoktu, açtık. Çocuklarımız dışarıya çıktığında çok korkuyorduk. Bu nedenle zorluk ve zahmet çekerek Türkiye’ye geldik. Bir hafta sınırda beklemek zorunda kaldık” dedi. Suriye vatandaşı oldukları için sürekli mağdur olduklarını dile getiren Halide Mahmud, şunları söyledi; “Eşim ve çocuklarım bir gün çalışıyor bir gün çalışmıyor. İşçi oldukları için çok mağdur ediliyorlar. Günde 20 TL ya da 30 TL’ye çalışıyorlar. İşverenler, ‘Bu parayı beğenmiyorsanız çalışmayın. Mecbur olan sizsiniz’ diyorlar. İnsanlara yapılmayacak işi onlara yaptırıyorlar. Eve geldiklerinde halden düşüyorlar. Buradaki insanlardan isteğimiz var: Bizler de sizin gibiyiz. Biz de insanlığımızın davasını yapıyoruz. Allah korusun, bir gün sizin de başınıza aynı şeyler gelebilir. Bizlere merhamet gözüyle bakın.” Türkiye ve diğer devletlerin kendilerine yardımcı olmalarını isteyen Mahmud, “Bize güzel fırsatlar sunsaydılar bugün bu durumda olmazdık. Devletler bize yardımcı olsaydılar yerimizden olmazdık. Kimse bize yardım etmedi. Bize yardımcı olmalarını istiyoruz. Türkiye’den çıkmak istesek denizde boğuluyoruz. Çocuklarımız, eşlerimiz yanımızda öldüler. Geçtiğimiz gün denizde boğulan Aylan’ı görünce oturup ağladık. Onun suçu bizim gibi Suriyeli olmasıydı. Aylan bizim oğlumuzdu. O, bizim kimsesizliğimizin ve çaresizliğimizin sembolüydü.” ifadelerini kullandı. Nesrin Süleyman ise, “Burada masraflarımız ağırdır. Çocuklarım okula gidemiyor. Dile getirsek de getirmesek de yabancılık çekmek zordur. Elimizden bir şey gelmiyor. Kimseyi tanımıyoruz, kimse yanımıza gelmiyor. Bayram geldiğinde sanki azap çekiyoruz. Sabahtan akşama kadar evdeyiz. Ne biz kimseyi görüyoruz ne de kimse bizi görüyor. Komşumuz, tanıdığımız yok. Bütün akrabalarımız bir yerlere dağıldı. Kimisi Almanya’ya, kimisi Irak’a, kimisi Ürdün’e, kimisi Lübnan’a gitti. Ülkemizdeki durum iyileştirilirse vatanımıza dönmek istiyoruz” dedi.